کد مطلب:36564 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

درس بیست و چهارم 69/8/11

بسم الله الرحمن الرحیم

و لا حول و لا قوه لا بالله العلی العظیم

و صلی الله علی سیدنا محمد و آله اجمعین.

نوبت پیشین در باب وحدت باری توضیح دادیم و گفتیم كه امیرالمومنین (ع) در این مورد دلیل استقرایی خاصی آورده اند.

به دنبال ذكر وجود خدا و وحدت باری، امیرالمومنین (ع) نتیجه گیری عملی كردند، فرزندشان را دعوت نمودند كه نسبت خود را با خدا بسنجد و آنچه را كه شایسته این نسبت است به جا آورد.

فاذا عرفت ذلك فافعل كما ینبغی لمثلك ان یفعله فی صغر خطره و قله مقدرته و كثره عجزه و عظیم حاجته الی ربه فی طلب طاعته و الخشیه من عقوبته و الشفقه من سخطه فانه لم یامرك الا بحسن و لم ینهك الا عن قبیح:

[صفحه 88]

وقتی كه این خدا را شناختی، در برابر او چنان عمل كن كه از تو می سزد. تویی كه اهمیت چندانی نداری، جثه حقیر، توانایی اندك، عجز بسیار و حاجات فراوان داری. چنان عمل كن كه از چون تو موجودی می سزد. به طلب طاعت او برو، از عقوبت او بترس و از غضب او بیمناك باش چون او جز به زیبا امر نمی كند و جز از زشت نهی نمی نماید.

صفحه 88.

• خداوند موجودی عظیم و جلیل است و انسان بنده ای حقیر و ذلیل

• آیا خداوند را می توان دوست داشت

• در غالب تعابیر دینی چهره ی خوف آور خداوند به بندگان تذكر داده شده است

• تفاوت جبن و خوف

• دو مثال قرآنی در باب خوف

• ترس از خداوند، معلول احساس عظمتی غیر قابل ادراك است

• ترس از مرگ نیز از یك حیث شبیه ترس از خداوند است

• درجات خوف متناظر است با درجات معرفت

• نقش كلیدی ترس در مكتب اگزیستانسیالیسم

• گزارش عارفان از تجلی خوف آمیز خداوند بر بندگان

• تجربه عارفان از غیرت باری

• خوف از سوء عاقبت

• اختیار هم از اسباب ترس آدمی است

• خداوند در این عالم تجلی مهرآمیز هم دارد

• عرفای اهل قبض و عرفای اهل بسط

• پیامبران خداوند را در هر دو چهره ی خوف آمیز و مهرآمیز به بشر معرفی كرده اند

• دو تجربه ی عارفانه ی متفاوت از مولانا و حافظ